شناخت بیماری کلیه در سگها با 12 نکته کاربردی
بیماری کلیه در سگ ها یک مشکل جدی و متاسفانه شایع است که میتواند منجر به عوارض جدی و کاهش کیفیت زندگی آنها شود. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب میتواند تفاوت بزرگی در نتیجه بیماری ایجاد کند. در این پست، به 12 نکته مهم برای شناخت بیماری کلیه در سگ ها، علائم و گزینه های درمانی می پردازیم.


- ✅
افزایش تشنگی و ادرار:
یکی از اولین و بارزترین علائم، افزایش غیرطبیعی در میزان مصرف آب و تولید ادرار است. - ✅
کاهش اشتها و وزن:
سگ ممکن است علاقه خود را به غذا از دست بدهد و در نتیجه وزن کم کند. - ✅
بی حالی و ضعف:
سگ ممکن است کم انرژی تر از حد معمول باشد و به راحتی خسته شود. - ✅
استفراغ و اسهال:
این علائم میتوانند نشانه ای از تجمع مواد زائد در بدن به دلیل نارسایی کلیه باشند. - ✅
بوی بد دهان:
بوی آمونیاکی از دهان میتواند نشانه ای از تجمع اوره در خون باشد. - ✅
زخم های دهانی:
زخم ها و التهابات در دهان میتوانند به دلیل افزایش سطح اوره در خون ایجاد شوند. - ✅
یبوست:
مشکلات کلیوی میتوانند باعث یبوست شوند. - ✅
مشکلات تعادل و هماهنگی:
در موارد شدید، ممکن است سگ دچار مشکلات تعادل و هماهنگی شود. - ✅
ضعف عضلانی:
تحلیل عضلانی و ضعف میتواند به دلیل کمبود پروتئین ناشی از بیماری کلیه باشد. - ✅
کم خونی:
نارسایی کلیه میتواند منجر به کاهش تولید گلبول های قرمز و در نتیجه کم خونی شود. - ✅
فشار خون بالا:
بیماری کلیه میتواند باعث افزایش فشار خون شود که میتواند به اندام های دیگر آسیب برساند. - ✅
تغییر در ظاهر پوشش:
پوشش سگ ممکن است کدر، خشک و نامنظم به نظر برسد.
تشخیص:
تشخیص بیماری کلیه معمولاً با ترکیبی از معاینه فیزیکی، آزمایش خون (شامل اندازه گیری اوره، کراتینین و فسفر)، آزمایش ادرار و گاهی اوقات سونوگرافی یا رادیوگرافی انجام می شود.
درمان:
درمان بیماری کلیه به شدت بیماری و وضعیت کلی سگ بستگی دارد. هدف اصلی درمان، کاهش علائم، حمایت از عملکرد کلیه و جلوگیری از پیشرفت بیماری است. گزینه های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
رژیم غذایی:
رژیم غذاییمخصوص کلیه با پروتئین و فسفر محدود میتواند به کاهش فشار بر کلیه ها کمک کند. مصرف آب کافی نیز بسیار مهم است.
۱۲ نکته برای شناخت بیماری کلیه سگ، علائم و درمان آن
۱. افزایش تشنگی و ادرار
یکی از اولین و بارزترین علائم بیماری کلیوی در سگها، افزایش میزان تشنگی و به دنبال آن، افزایش حجم ادرار است. سگ ممکن است کاسه آب خود را به سرعت خالی کند و مکرراً به بیرون برای ادرار کردن نیاز داشته باشد. در این حالت، کلیهها توانایی خود را در تغلیظ ادرار از دست میدهند و سگ برای جبران کمآبی بدن، آب بیشتری مینوشد. این علامت مخصوصا در مراحل اولیه بیماری کلیوی بسیار مهم است و باید جدی گرفته شود. اگر متوجه تغییر ناگهانی در عادات آب خوردن و ادرار سگ خود شدید، حتماً با دامپزشک مشورت کنید. اندازه گیری دقیق میزان آب مصرفی روزانه سگ میتواند اطلاعات مفیدی در اختیار دامپزشک قرار دهد. به خاطر داشته باشید که عوامل دیگری نیز میتوانند باعث افزایش تشنگی شوند، اما بیماری کلیوی یکی از مهمترین دلایل آن است.
۲. کاهش اشتها و وزن
بیماری کلیوی میتواند باعث کاهش اشتها در سگها شود. این کاهش اشتها میتواند به دلیل تجمع سموم در بدن و ایجاد حالت تهوع باشد. به دنبال کاهش اشتها، سگ ممکن است وزن خود را از دست بدهد و ضعیفتر شود. اگر سگ شما به طور ناگهانی از خوردن غذا امتناع میکند یا مقدار غذای کمتری میخورد، این موضوع را با دامپزشک در میان بگذارید. گاهی اوقات، تغییر در رژیم غذایی سگ میتواند به بهبود اشتهای او کمک کند، اما این کار باید با نظر دامپزشک انجام شود. کاهش وزن ناگهانی بدون دلیل مشخص، همواره نگرانکننده است و نیاز به بررسی دارد. برخی سگها ممکن است تنها به غذاهای خاصی تمایل نشان دهند و از خوردن غذاهای دیگر امتناع کنند.
۳. بیحالی و ضعف
سموم تجمع یافته در بدن سگ مبتلا به بیماری کلیوی میتوانند باعث ایجاد بیحالی و ضعف شوند. سگ ممکن است کمتحرکتر از معمول باشد و تمایلی به بازی و فعالیت نداشته باشد. این بیحالی و ضعف میتواند به تدریج افزایش یابد و کیفیت زندگی سگ را تحت تاثیر قرار دهد. اگر سگ شما به طور مداوم خسته به نظر میرسد و انرژی کافی برای فعالیتهای روزانه ندارد، این علامت را جدی بگیرید. گاهی اوقات، بیحالی و ضعف ناشی از کمآبی بدن نیز میتواند به دلیل بیماری کلیوی تشدید شود. توجه به میزان فعالیت روزانه سگ و هرگونه تغییر در آن، به تشخیص زودهنگام بیماری کمک میکند. برخی سگها ممکن است تنها در ساعات خاصی از روز احساس ضعف و بیحالی کنند.
۴. استفراغ و اسهال
استفراغ و اسهال از دیگر علائم شایع بیماری کلیوی در سگها هستند. این علائم به دلیل تجمع سموم در بدن و تحریک دستگاه گوارش ایجاد میشوند. استفراغ و اسهال مداوم میتواند باعث کمآبی بدن شود و وضعیت سگ را بدتر کند. اگر سگ شما به طور مکرر استفراغ میکند یا دچار اسهال است، به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک ممکن است برای درمان استفراغ و اسهال، داروهای ضد تهوع و ضد اسهال تجویز کند. توجه به رنگ و قوام مدفوع و استفراغ سگ میتواند اطلاعات مفیدی در اختیار دامپزشک قرار دهد. گاهی اوقات، استفراغ و اسهال میتواند ناشی از مشکلات دیگری نیز باشد، اما بیماری کلیوی باید در نظر گرفته شود.
۵. بوی بد دهان
در سگهای مبتلا به بیماری کلیوی، تجمع اوره در خون میتواند باعث ایجاد بوی بد دهان شود. این بو اغلب شبیه بوی آمونیاک است. بوی بد دهان یکی از علائم مشخصه بیماری کلیوی است و باید جدی گرفته شود. اگر متوجه بوی غیرعادی و نامطبوعی از دهان سگ خود شدید، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید. بوی بد دهان ناشی از بیماری کلیوی با بوی بد دهان ناشی از مشکلات دندانی متفاوت است. علاوه بر بوی بد دهان، سگ ممکن است دچار زخمهای دهانی نیز بشود. بهداشت دهان و دندان سگ در این شرایط اهمیت بیشتری پیدا میکند، اما باید با نظر دامپزشک انجام شود.
۶. زخمهای دهانی
بیماری کلیوی میتواند باعث ایجاد زخمهای دهانی در سگها شود. این زخمها اغلب دردناک هستند و میتوانند باعث کاهش اشتها و امتناع سگ از خوردن غذا شوند. زخمهای دهانی به دلیل تجمع سموم و کاهش سیستم ایمنی بدن ایجاد میشوند. اگر متوجه زخم یا التهابی در دهان سگ خود شدید، به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک ممکن است برای کاهش درد و التهاب، داروهای موضعی یا سیستمیک تجویز کند. انتخاب غذای نرم و ملایم میتواند به کاهش درد هنگام غذا خوردن کمک کند. در برخی موارد، زخمهای دهانی میتوانند عفونی شوند و نیاز به درمان آنتیبیوتیکی داشته باشند.
۷. کم خونی
کلیهها نقش مهمی در تولید هورمون اریتروپویتین دارند که برای تولید گلبولهای قرمز خون ضروری است. بیماری کلیوی میتواند باعث کاهش تولید این هورمون و در نتیجه کمخونی شود. کمخونی میتواند باعث ضعف، بیحالی و رنگپریدگی لثهها شود. اگر لثههای سگ شما رنگپریده به نظر میرسند، به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک با انجام آزمایش خون میتواند کمخونی را تشخیص دهد. در برخی موارد، برای درمان کمخونی ممکن است نیاز به تزریق هورمون اریتروپویتین باشد. کمخونی ناشی از بیماری کلیوی، یکی از عوارض جدی این بیماری است.
۸. افزایش فشار خون
بیماری کلیوی میتواند باعث افزایش فشار خون در سگها شود. فشار خون بالا میتواند به اندامهای مختلف بدن از جمله قلب، چشمها و مغز آسیب برساند. افزایش فشار خون اغلب بدون علامت است، اما میتواند باعث عوارضی مانند کوری ناگهانی یا تشنج شود. دامپزشک میتواند با اندازهگیری فشار خون سگ، این مشکل را تشخیص دهد. در صورت تشخیص فشار خون بالا، دامپزشک داروهای کاهنده فشار خون تجویز خواهد کرد. کنترل فشار خون بالا برای جلوگیری از آسیب به اندامهای دیگر ضروری است. برخی از داروهای کاهنده فشار خون میتوانند عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین باید تحت نظر دامپزشک مصرف شوند.
۹. تغییر در رفتار
بیماری کلیوی میتواند باعث تغییر در رفتار سگها شود. سگ ممکن است تحریکپذیرتر، عصبیتر یا گیجتر از معمول باشد. این تغییرات رفتاری به دلیل تجمع سموم در بدن و تاثیر آن بر مغز ایجاد میشوند. اگر متوجه تغییرات غیرعادی در رفتار سگ خود شدید، به دامپزشک مراجعه کنید. تشخیص علت این تغییرات رفتاری میتواند به درمان مناسب کمک کند. گاهی اوقات، تغییر در محیط زندگی سگ میتواند این تغییرات رفتاری را تشدید کند. حمایت و توجه بیشتر به سگ در این شرایط میتواند به بهبود وضعیت او کمک کند.
۱۰. لرزش عضلانی
در موارد شدید بیماری کلیوی، سگ ممکن است دچار لرزش عضلانی شود. این لرزشها به دلیل عدم تعادل الکترولیتی و تجمع سموم در بدن ایجاد میشوند. لرزش عضلانی نشاندهنده پیشرفت بیماری کلیوی است و نیاز به درمان فوری دارد. اگر سگ شما دچار لرزش عضلانی شد، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک ممکن است برای کنترل لرزش عضلانی، داروهای خاصی تجویز کند. در این شرایط، حفظ آرامش سگ بسیار مهم است. گاهی اوقات، لرزش عضلانی میتواند ناشی از عوامل دیگری نیز باشد، اما بیماری کلیوی باید در نظر گرفته شود.
۱۱. تشنج
تشنج یکی از علائم نادر اما جدی بیماری کلیوی در سگها است. تشنج به دلیل عدم تعادل الکترولیتی و تجمع سموم در مغز ایجاد میشود. تشنج نشاندهنده وضعیت بحرانی است و نیاز به درمان فوری دارد. اگر سگ شما دچار تشنج شد، او را در یک محیط امن قرار دهید و بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک ممکن است برای کنترل تشنج، داروهای ضد تشنج تجویز کند. پس از تشنج، سگ ممکن است گیج و بیحال باشد. بیماری کلیوی یکی از دلایل احتمالی تشنج در سگها است.
۱۲. درمان بیماری کلیه
درمان بیماری کلیوی در سگها بستگی به شدت بیماری و علائم بالینی دارد. هدف اصلی درمان، کاهش علائم، بهبود کیفیت زندگی و جلوگیری از پیشرفت بیماری است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد: – رژیم غذایی خاص: رژیم غذایی با پروتئین و فسفر محدود. – مایع درمانی: برای جلوگیری از کمآبی بدن. – داروها: برای کنترل فشار خون، کمخونی، تهوع و سایر علائم. – دیالیز: در موارد شدید، دیالیز ممکن است برای پاکسازی خون از سموم مورد نیاز باشد. رعایت دقیق دستورات دامپزشک و پیگیری منظم برای کنترل بیماری بسیار مهم است.







خیلی ممنون از این مطلب مفید درباره مشکلات کلیه سگ ها. مدت زیادی بود که دنبال یه توضیح جامع در این مورد می گشتم. الان چند وقتیه که سگ خودم مدام تشنه شده و تو روز کلی آب می خوره و من تازه فهمیدم که این می تونه نشانه مشکل کلیه باشه. قبلا فکر می کردم چون هوا گرمه.
یکی از دوستام هم سگش همین علائم رو داشت ولی فکر نمی کرد جدی باشه تا وقتی که حالش خیلی بد شد و مجبور شدند پیش دامپزشک ببرن. اونجا فهمیدن که کلیه هاش مشکل داره. خوشبختانه با رژیم مخصوص و درمان به موقع حالش بهتر شده.
امیدوارم باز هم بیشتر درباره مراقبت از سگ هایی که بیماری کلیوی دارن بنویسید، مثلا این که چه راه هایی برای پیشگیری وجود داره یا چطور میشه تو خانه بهشون کمک کرد تا احساس بهتری داشته باشن.
کاش کسایی که این مشکل رو براشون پیش اومده هم تجربه هاشون رو اینجا بگن شاید بتونیم از نظرات هم چیزای جدیدی یاد بگیریم. این جور چیزها خیلی به صاحبای حیوانات کمک می کنه.